34وَ لِکُلِّ أُمَّة جَعَلْنا مَنْسَکاً لِیَذْکُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلى ما رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِیمَةِ الْأَنْعامِ فَإِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ
35الَّذِینَ إِذا ذُکِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصّابِرِینَ عَلى ما أَصابَهُمْ وَ الْمُقِیمِی الصَّلاةِ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ

ترجمه:
34 ـ براى هر امتى قربانگاهى قرار دادیم، تا نام خدا را (به هنگام قربانى) بر چهار پایانى که به آنان روزى داده ایم ببرند، و خداى شما معبود واحدى است; در برابر (فرمان) او تسلیم شوید. و متواضعان و تسلیم شوندگان را بشارت ده.
35 ـ همانها که چون نام خدا برده مى شود، دل هایشان پر از خوف (پروردگار) مى گردد; و شکیبایان در برابر مصیبت هائى که به آنان مى رسد; و آنها که نماز را بر پا مى دارند، و از آنچه به آنان روزى داده ایم انفاق مى کنند.