99حَتّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ
100لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً فِیما تَرَکْتُ کَلاّ إِنَّها کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى یَوْمِ یُبْعَثُونَ

ترجمه:
99 ـ تا زمانى که مرگ یکى از آنان فرا رسد، مى گوید: «پروردگار من! مرا باز گردانید!
100 ـ شاید در آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم»! (ولى به او مى گویند:) چنین نیست! این سخنى است که او به زبان مى گوید! و پشت سر آنان برزخى است تا روزى که برانگیخته شوند!