در گذشته نیز اشاره کرده ایم که: عذاب الهى در قیامت و حتى در این جهان، متناسب با جرم هائى است که انجام مى گیرد و چنان نیست که هر نوع عذاب را نسبت به هر نوع مجرمى اعمال کنند، در آیات فوق، سوختگى شدید صورت ها بر اثر شعله هاى آتش دوزخ تا آنجا که چهره ها در هم کشیده شود و لب ها از هم باز بماند به عنوان مجازات براى «سبک وزنانِ» بى ارزش و بى ایمان ذکر شده است، و با توجه به این معنى که آنها غالباً کسانى هستند که چهره هاى خود را از شنیدن آیات الهى در هم مى کشند، و گاه، بر آنها لبخند تمسخرآمیز مى زنند، و با استهزاء و سخریه مى نشینند، تناسب این مجازات با اعمال آنها روشن مى شود.