112قالَ کَمْ لَبِثْتُمْ فِی الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِینَ
113قالُوا لَبِثْنا یَوْماً أَوْ بَعْضَ یَوْم فَسْئَلِ الْعادِّینَ
114قالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاّ قَلِیلاً لَوْ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ
115أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُونَ
116فَتَعالَى اللّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَرِیمِ

ترجمه:
112 ـ (خداوند) مى گوید: «چند سال در روى زمین توقف کردید»؟
113 ـ (در پاسخ) مى گویند: «تنها به اندازه یک روز، یا قسمتى از یک روز! از آنها که مى توانند بشمارند بپرس»!
114 ـ مى گوید: «(آرى،) شما مقدار کمى توقف نمودید اگر مى دانستید»!
115 ـ آیا گمان کردید شما را بیهوده آفریده ایم، و به سوى ما باز گردانده نمى شوید؟!
116 ـ پس برتر است خداوندى که فرمانرواى حق است (از این که شما را بى هدف آفریده باشد)! معبودى جز او نیست; و او پروردگار عرش کریم است!