در این که: چرا در آیه فوق، از میان تمام موجودات جهان روى تسبیح پرندگان، آن هم در حالتى که بال هاى خود را بر فراز آسمان گسترده اند تکیه شده؟ نکته اى وجود دارد و آن این که:
پرندگان علاوه بر تنوع فوق العاده زیادشان، ویژگى هائى دارند که چشم و دل هر عاقلى را به سوى خود جذب مى کنند، این اجسام سنگین، بر خلاف قانون جاذبه بر فراز آسمان ها با سرعت زیاد و برق آسا حرکت مى کنند، مخصوصاً هنگامى که بال هاى خود را صاف نگه داشته اند، بر امواج هوا سوارند، و بى آن که فشارى به خود آورند، با سرعت به هر سو که مایل باشند مى چرخند و پیش مى روند، وضع جالبى دارند.
 آگاهى هاى عجیب آنها در مسائل هواشناسى و اطلاعات عمیقشان از وضع جغرافیائى زمین به هنگام مسافرت و مهاجرت، از قاره اى به قاره دیگر حتى از مناطق قطب شمال به قطب جنوب، و دستگاه هدایت کننده مرموز و عجیبى که آنان را در این سفر طولانى حتى به هنگامى که آسمان پوشیده از ابر است راهنمائى مى کند، از شگفت انگیزترین مسائل، و از روشن ترین دلائل توحید است.
رادار مخصوصى که در وجود شب پره ها قرار دارد که به وسیله آن در ظلمت و تاریکى شب، تمام موانع را بر سر راه خود مى بیند، و حتى گاه ماهى را در زیر امواج آب نشانه گیرى کرده و با یک حرکت برق آسا او را بیرون مى کشد، از ویژگى هاى حیرت انگیز این پرنده است!!.
به هر حال، عجائبى در وجود پرندگان نهفته شده، که قرآن به خاطر آن مخصوصاً روى آنها تکیه کرده است.