در اینجا سؤالى پیش مى آید که: حیوانات منحصر به این سه گروه نیستند (خزندگان، دو پایان و چهارپایان) بلکه، جنبندگان زیادى هستند که بیش از چهار پا دارند؟
پاسخ این سؤال در خود آیه نهفته است; زیرا در جمله بعد مى فرماید: یَخْلُقُ اللّهُ ما یَشاءُ: «خدا هر چه را بخواهد مى آفریند».
به علاوه مهمترین حیواناتى که انسان با آن سر و کار دارد، همین سه گروه است، از این گذشته، بعضى معتقدند: حتى حیواناتى که بیش از چهار پا دارند، تکیه گاه اصلى آنها تنها بر چهار پا است و بقیه بازوهاى کمکى آن محسوب مى شود.(1)-(2)

1 ـ تفسیر «قرطبى»، و تفسیر «فخر رازى»، جلد 24، صفحه 16، ذیل آیه مورد بحث.
2 ـ توجه به این نکته نیز از نظر ادبى لازم است که ضمیر «مِنْهُم» با این که معمولاً براى جمع عاقل است در آیه فوق، به غیر عاقل نیز بازگشته، همچنین کلمه «مَن» و این به خاطر آن است که این کلمات، گاهى در غیر موجودات عاقل نیز به کار مى رود.