سؤال 186ـ بدن برخى از بیماران بسترى در بیمارستان به واسطه خون گیرى و مانند آن نجس است، و بعضى نیز داراى لباس نجس مى باشند. در صورتى که امکان غسل و دسترسى به لباس پاک نباشد، براى اداى نماز چگونه باید عمل کنند؟
جواب: باهمان حال نماز مى خوانند، و اگر غسل بر آنها واجب شده باشد، تیمّم مى کنند.
سؤال 187ـ آیا با خون هموروئید (بواسیر) داخلى یا خارجى، مى توان نماز خواند؟
جواب: در صورتى که زخمها در خارج بوده باشد، نماز خواندن مانعى ندارد و ملحق به قروح و جروح است; ولى اگر زخم، داخل باشد و خون بیرون آید، نماز خواندن با آن اشکال دارد; مگر در مواردى که عسر و حرج داشته باشد.
سؤال 188ـ اگر در دو جاى بدن یا لباس، لکّه خونى، که هر کدام به اندازه حدوداً یک درهم است، باشد. آیا نماز خواندن با آن اشکال دارد؟
جواب: آرى، اشکال دارد.
سؤال 189ـ نماز خواندن با کفش و دستکش، اگر چه پاک باشند چه حکمى دارد؟
جواب: با دستکش مانعى ندارد، و با کفش نیز، اگر مانع رسیدن سر انگشت پا به زمین نشود، اشکال ندارد.
سؤال 190ـ استفاده از عینکى که دسته آن مخلوط به طلا، یا طلاى آن ظاهر است، براى مردان چه حکمى دارد؟ نماز خواندن با آن چه صورت دارد؟
جواب: اگر مخلوط به طلا باشد، اشکالى ندارد; امّا اگر قسمت طلا به صورت روکش باشد، جایز نیست.
سؤال 191ـ در مسأله 774 رساله آمده: «اگر لباسهاى کوچک، مثل جوراب نجس باشد نماز او صحیح است» آیا شُورت هم جزء لباسهاى کوچک است؟
جواب: شُورت جزء لباسهاى کوچک نیست; زیرا منظور از لباس کوچک، لباسى است که عورت با آن قابل پوشاندن نباشد.
سؤال 192ـ پوشیدن شلوار، یا پیراهن مردانه، و سر کردن چفیه توسّط بانوان چه حکمى دارد؟
جواب: احتیاط این است که چنین کارى نکنند.
