سؤال 300ـ پزشکان شخص بیمارى را از روزه گرفتن منع مى کنند; ولى او مى داند که روزه برایش ضرر ندارد. چه باید بکند؟
جواب: باید روزه بگیرد.
سؤال 301ـ در بعضى موارد، پزشکان در مورد بیماران چنین اظهار نظر مى کنند: «روزه براى این فرد 80% مضر است» و منظورشان این است که طبق آمار علمى 80% افرادى که با این بیمارى روزه مى گیرند دچار ضرر شده اند. در صورتى که این اظهار نظر براى انسان یقین آور باشد، ولى وضعیّت خود را از نظر تطبیق آمار بر خودش نداند حکم روزه او چیست؟
جواب: چنین آمارهایى در صورتى که از اطبّاى متعهّد شنیده شود طبعاً موجب خوف ضرر مى شود، و روزه با آن واجب نیست.
سؤال 302ـ متأسّفانه کلیه ام سنگ ساز است. بدین جهت پزشک مرا از روزه منع کرده، و دستور داده که روزانه حدّاقل 10 لیوان آب بنوشم. آیا نظر ایشان، که فردى متدیّن مى باشد، لازم الاتبّاع است؟ اگر روزه بگیرم، و به علّت عدم شرب مایعات در روزهاى ماه رمضان کلیه ام طبق پیش بینى پزشک دچار مشکل شود، آیا مرتکب معصیت شده و روزه ام باطل است؟
جواب: هرگاه از گفته طبیب حاذق متعهّد خوف ضرر پیدا کنید که روزه برایتان ضرر دارد روزه را افطار مى کنید، و چنانچه پس از ماه مبارک توانستید، قضاى آن را به جا آورید. و اگر بیمارى شما تا ماه رمضان سال بعد ادامه پیدا کرد، قضا بر شما واجب نیست; بلکه براى هر روز فقط یک مدّ طعام (هفتصد و پنجاه گرم گندم، یا مانند آن) به فقیرى مى پردازید. و با توجّه به این که اشتیاق زیادى براى روزه گرفتن دارید، خداوند ان شاء اللّه به شما اجر روزه داران را عنایت خواهد کرد.
