سؤال 1736ـ با توجّه به وضعیّت کنونى مسلمانان فلسطین، و عدم امکان حضور فیزیکى و جهاد براى مسلمانان کشورهاى دیگر، وظیفه ما در قبال این مسأله چه مى باشد؟ به نظر حضرتعالى وظیفه خاصّ دانشجویان چیست؟
جواب: مسأله فلسطین یک مسأله کاملا جدّى، و انتفاضه در شکل اخیر از هر زمان پر شورتر است، و شرایط بین المللى و کشورهاى اسلامى نیز با گذشته تفاوت بسیار دارد، که شرح آن در این مختصر نمى گنجد. به همین دلیل باید اقدامات جدّى ترى صورت گیرد. ولى چون اقدامات پراکنده مخصوصاً در زمان ما، نتیجه بخش نیست، باید یک برنامه ریزى حساب شده با حضور نمایندگان ارگانهاى مختلف انجام گیرد، و به دنبال آن حمایتهاى گوناگون از فلسطینى هایى که همه روزه آماج حملات دشمنان بى رحم و وحشى قرار دارند، صورت پذیرد. تشکیل چنین جلسه اى را براى برنامه ریزى، واجب و لازم مى دانیم.
سؤال 1737ـ نظر اسلام در مورد اعتصاب غذا، که بعضى از زندانیان سیاسى و غیر سیاسى به عنوان اعتراض به وضع نامناسب زندان، و یا اعتراض به حکمى که دادگاه صادر کرده، به آن متوسّل مى شوند چیست؟
جواب: در صورتى که باعث ضرر مهمّى در جان یا بدن نشود، اشکال ندارد. مگر این که زندانى در معرض خطرى باشد که هیچ راهى براى رهایى از خطر جز اعتصاب غذا نباشد; که در این صورت نیز جایز است.
سؤال 1738ـ اعتصاب بعضى از کارمندان دولت ظالم، به عنوان اعتراض به احکامى که از سوى دادگاه صادر مى شود، و حاوى توهین به دین و مذهب، یا موهن جلوه دادن دین مى باشد، چه حکمى دارد؟ با توجّه به این که گاه این اعتصابات به از دست دادن شغل آنها منجر مى شود؟
جواب: موارد مختلف است; گاه مسأله اى که به خاطر آن اعتراض کرده، از نظر اسلام مهمتر است، مثل این که مقدّسات دین، یا بلاد مسلمین، یا خود مسلمین، در خطر باشند. و گاهى از اوقات آن مسأله نسبت به خطرى که براى اعتصاب کنندگان پیش مى آید، کم اهمیّت تر است. خلاصه این که حکم دایر مدار قاعده اهمّ و مهمّ است.
سؤال 1739ـ وظیفه مسلمانان، مخصوصاً کسانى که داراى موقعیّت اجتماعى مهمّى هستند، به هنگامى که اسلام از ناحیه بعضى از حکومتها مورد تعرّض قرار مى گیرد، چیست؟ لازم به ذکر است که این هجمه ها گاه مستقیم، و برخى اوقات غیر مستقیم انجام مى شود، و اعتراض به آن، گاه منجر به زندان یا شکنجه و تبعید، و گاه نیز به قتل مى انجامد؟
سؤال 1740ـ آیا تظاهرات آرام بر علیه سیاست حاکم ظالمى که وظیفه اش حکومت دینى است، جایز مى باشد؟ با توجّه به این که روشهاى دیگر اعتراض مفید نبوده، و این روش نیز ممکن است خطر قتل به همراه داشته باشد. آیا این عمل نوعى جهاد دفاعى محسوب مى شود؟
جواب: هرگاه اسلام در خطر باشد، و هیچ راهى براى دفاع از اسلام جز این راه نباشد، این کار پس از اجازه از حاکم شرع واجب است. ولى نباید خودسرانه دست به این کار زد، که مایه تفرقه و سستى مى شود.
سؤال 1741ـ اخیراً عدّه اى خود را حسینى، و گروه دیگر را یزیدى مى نامند، و هر یک از دین و مقدّسات مایه مى گذارند. این امر سبب شده که اینجانب نسبت به مسائل دینى سست شوم. راهى پیش رویم بگذارید که از این آفت دین زدگى رهایى یابم.
جواب: شما در اینجا باید به مضمون آیه شریفه (یا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ اَنْفُسَکُمْ لایَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ اِذَا اهْتَدَیْتُمْ); سعى کنید وظیفه خود را خوب و خالصانه انجام دهید. خداوند شما را یارى خواهد کرد. از مطبوعات فاسد و مفسد پرهیز کنید، و وارد جرّ و بحثهاى جناحى نشوید.
